Monique stierf zoals niemand zou willen sterven

Introductie op dit verhaal:

We schrijven op deze blog met mildheid, met compassie en zonder sensatie. Maar soms is er een verhaal dat zó rauw en echt is, dat het verteld móét worden. Omdat het je ogen kan openen.

Overmatig drinken blijft niet zonder consequenties. Dit verhaal schrijf ik, omdat het de realiteit laat zien die achter ‘een glaasje teveel’ schuilgaat. Dit is het verhaal van Monique, een collega van mij – ze gaf les, net als ik, op een mbo-school. Ze was een sterke, intelligente en lieve vrouw die triest genoeg uiteindelijk haar leven verloor aan alcohol. Monique stierf zoals niemand zou willen sterven.

Haar nare en pijnlijke einde heeft een enorme impact op mij gehad en is mede een reden voor mij geweest om anders over alcohol te denken. Monique was een vrouw zoals jij en ik, maar de drank bleef haar in zijn moorddadige greep houden. Ze bleek niet te redden van dit monster. Alcohol is een sluipmoordenaar. Over slokdarmbloeding bij alcoholisten.

Monique stierf zoals niemand zou willen sterven

Ze was lief, aardig, slim, grappig, betrokken. Monique was een fijne en zeer sociale collega waar je altijd mee kon lachen. Ze was rond de 55 jaar, vol van postuur en droeg wijde kleding. Ze gaf Duitse les. We werkten samen in het onderwijs, en ondanks haar vrolijke, energieke verschijning, droeg ze iets melancholieks met zich mee. Het voelde ondanks haar gulle lach als iets loodzwaars. Verdriet, wanhoop en misschien eenzaamheid. En een steeds groter wordend alcoholprobleem. Het werd met de dag erger. 

Zo zag Monique er uit toen ik haar voor het eerst ontmoette. Zie hieronder. Wat een schat was ze! Ze was goedlachs, lief, sociaal en altijd vrolijk. Ik had haar zo graag een lang en gelukkig leven gegund.

Iedereen op school kende het verhaal

Monique’s man had haar verlaten voor een andere vrouw. Ze deed ogenschijnlijk luchtig over die hele situatie, maakte er grapjes over, en bleef altijd zorgzaam naar anderen. Ze deed alsof ze er overheen was, deed ook heel sociaal naar de vrouw die haar man had afgepikt, maar die vrolijkheid voelde soms geforceerd. Alsof het een masker was voor iets wat veel dieper zat.

Vertaling: “Het leven van Galilei”
Hoewel dit stuk over wetenschap en morele keuzes gaat, is er een sterke onderstroom van moed versus overgave. Galilei trekt zich terug onder druk — een thema dat linkt aan het breken van wilskracht.

Symboliek voor de illustratie: De strijd tussen weten en handelen, zien en doen, kan een spiegel zijn voor mensen die wéten dat alcohol hen schaadt, maar zich toch overgeven.

De signalen waren duidelijk

Je zag het wel. De rode adertjes op haar gezicht, op haar wangen en haar neus. De zoete geur van alcohol die om haar heen hing. Hoe haar blik lodderig werd en de tong steeds dikker klonk naarmate de dag vorderde. En dat ze vaak even ‘weg’, even “onvindbaar” was – naar haar auto misschien, of naar de wc. Als we haar zochten, wisten we eigenlijk wel hoe laat het was. 

We vermoedden allemaal wat er aan de hand was. Maar we zeiden het niet hardop. Want het was Monique die toch alle hulp zou afwimpelen, die het toch zou ontkennen. Monique die het altijd gezellig maakte, Monique die ook nog eens door een hel was gegaan. En wie waren wij dan, om daar iets van te zeggen? We wilden het ook niet gênant maken voor haar; we hoopten dat ze het in de hand kon houden.

Vertaling: “Het lijden van de jonge Werther”
Een klassieker over een gevoelige ziel die langzaam ten onder gaat aan een allesverslindend innerlijk conflict. Het gaat over emotionele pijn, onmacht, verlies van controle — thema’s die zeker resoneren met Monique’s verhaal.

Symboliek voor de illustratie: Werther als spiegel van zielsverdriet, zelfdestructie, en de tragiek van onvermogen tot zelfbehoud.

De bloeding kwam als een donderslag

En toen kwam het afschuwelijke bericht dat ze in het ziekenhuis lag. Kantje boord. Haar dochter had haar gevonden, in een plas bloed. Wat een afgrijselijke vondst voor het kind. Een slagaderlijke bloeding, in haar slokdarm. Iets wat ik later begreep als een slokdarmvaricesbloeding. Door jarenlang drinken waren de aderen in haar slokdarm verzwakt. En uiteindelijk was er iets geknapt. Letterlijk. Ze was bijna gestikt in haar eigen bloed. Ik kreeg het beeld niet van mijn netvlies. Hoe kon het zó ver komen met iemand. Alcohol is een sluipmoordenaar.

Een tweede kans! Het leek haar keerpunt

Ze werd geopereerd en godzijdank was de operatie geslaagd. Na haar herstel kwam ze terug naar school. Wat waren we blij om haar weer te zien! En ze zag er ontzettend goed uit. Ze straalde! Ze was zelfs gestopt met roken. Want ze realiseerde zich dat ze een tweede kans had gekregen. Vanaf nu zou ze het leven koesteren en haar herwonnen gezondheid koesteren. Je zag haar met lunchtrommels vol groenten en fruit. Ze at! Voor het eerst zag ik haar eten. Haar huid was frisser, haar ogen helderder.

We waren allemaal opgelucht. Ze had het overleefd en ze zou deze tweede kans met beide knuisten aangrijpen. We waren ervan overtuigd dat ze nooit meer een druppel zou drinken, want ze had immers de dood in de ogen gekeken. En daarnaast; wat doe je je kind aan als dit nog een keer gebeurt?

Vertaling: “De goede mens van Sezuan”
Een verhaal over een vrouw die moet kiezen tussen goed zijn voor anderen en overleven. Ze leidt uiteindelijk een dubbel leven — een confronterende parallel met Monique’s vrolijke buitenkant en innerlijke strijd.

Symboliek voor de illustratie: Het boek als metafoor voor hoe mensen overleven met maskers en innerlijke verscheurdheid.

Alcohol brak haar wilskracht

Toch ging het opnieuw mis. Na ruim twee jaar. Wat de reden was, niemand kon het bedenken. Wel weet ik dat alcohol het brein verandert; het breekt gezond verstand en de wilskracht. Zelfs al is het gevaar zeer realistisch, dan nog kan het  kennelijk de doodsangst tarten. Dan nog kan het verleidelijk blijven.

Misschien dacht ze: “Eentje kan geen kwaad.” Misschien dacht ze:”Ik ben sterk genoeg nu.”

Maar alcohol verzwakt niet alleen je lichaam, het breekt ook je wil. Het maakt dat je beslissingen neemt die je nuchter nooit zou nemen. 

En Monique brak. Ondanks dat het zo fantastisch met haar ging. Ze kon de alcohol niet loslaten. Niet omdat ze niet wilde leven, want ze was echt heel blij dat ze het had overleefd. Maar omdat alcohol haar vermogen om vol te houden had ondermijnd. 

Nog één keer zo’n bloeding en ze zou het niet overleven

De artsen hadden haar natuurlijk nadrukkelijk gewaarschuwd. Dat het gerepareerde gebied in haar slokdarm kwetsbaar was gebleven. Nog één keer zo’n bloeding en ze zou het niet overleven. Ze wist toch dat ze met vuur zou spelen als ze weer zou gaan drinken? Ik blijf steeds met die vraag zitten.

Toch dacht ze waarschijnlijk: “Ik kan het wel aan. Het zal zo’n vaart niet lopen. Ik ben nu gezond. ” Anders had ze het vast nooit gedaan.

Maar dat duivelse stemmetje van de alcohol, dat stemmetje liegt. En Monique verloor het gevecht.

Uiteindelijk verloor ze haar leven aan alcohol

Twee jaar had ze het vol gehouden. Het nuchtere leven.  Maar ze gleed langzaam terug. En opnieuw ging het mis.

Een tweede bloeding. Deze keer was er niemand op tijd bij. En Monique stierf zoals niemand zou willen sterven.

Een gruwelijk einde, voor een vrouw die zoveel te geven had. Die gewaarschuwd was. En die het toch niet redde. Ze stikte in haar eigen bloed. Als ik dit schrijf, moet ik weer huilen. Wat een afgrijselijk einde.

Waarom we dit verhaal vertellen

Tja, waarom vertellen we dit verhaal dat zo deprimerend is. Nou, omdat we je willen waarschuwen. Dit kan iedereen, dus jou ook overkomen.

Monique was niet dom, niet zwak, niet uitzichtloos. Ze was slim, geliefd, had kinderen, een huis, een auto. Alles leek ogenschijnlijk op orde. Maar alcohol is geen vriend. Het is een sluwe vijand die langzaam je leven overneemt.

En als je denkt: mij overkomt dit soort ellende niet, denk dan na. Dit verhaal is ook voor jou.

Alcohol verzwakt je lichaam – en je wil

Als alcohol eenmaal in je systeem zit, breekt het je eigen controle af. Het is niet jouw schuld als je denkt: ik houd het bij eentje – en toch drink je door.

Het is een chemisch proces. Wilskracht werkt niet.

Maar bewustwording wel. Kennis werkt. En daarom delen we dit verhaal. Om je wakker te maken, niet om je bang te maken.

Jij kunt kiezen voor een ander pad. Wij willen je graag helpen dat pad te vinden en er vastberaden op te blijven. Met onze online cursus “Gelukkig Zonder Alcohol”.

Wat is een slokdarmvaricesbloeding?

Een slokdarmvaricesbloeding is een levensgevaarlijke bloeding in de slokdarm. Het ontstaat door slokdarmvarices: verwijde aderen in de wand van de slokdarm, meestal als gevolg van levercirrose, veroorzaakt door langdurig overmatig alcoholgebruik.

Door de verhoogde druk in de poortader (poortaderhypertensie) zetten de aderen uit, en de wand van de slokdarm verzwakt. Deze aderen kunnen op een gegeven moment barsten. Het gevolg is een massale bloeding. Mensen kunnen grote hoeveelheden bloed overgeven, erin stikken of in korte tijd veel bloed verliezen.

Waarom gebeurt dit?

Alcohol tast het slijmvlies en de weefsels aan. Het verzwakt het lichaam van binnenuit. In combinatie met leverschade wordt de bloedsomloop rond de lever en slokdarm zo verstoord dat het bloed letterlijk geen kant meer op kan.

Bronnen die je hierover kunt raadplegen:

• UZLeuven
• Alcoholhulp
• Studeersnel
• Merck Manual en UpToDate medische referenties (voor professionals)